Waar hebben we het over
. Jeugd die de wereld zal gaan veroveren. Met grootse plannen, maar bovenal gek van voetbal. En getalenteerd. Hoewel, sommigen dienen nog wat stappen te maken want het is Junioren A2. Een gehoorde mening in die tijd was dat de echte talenten in de A1 zaten, de jongens met iets minder talent maar meer doorzettingsvermogen en wilskracht in de A2.
Aan het einde van het seizoen 1983-1984 togen de tieners in mei ’84 samen met begeleiding, voor een weekend naar Bunde, Limburg. Bunde wie kent het niet. Ik ken geen filosofen die hebben gezegd: “eerst Bunde zien en dan sterven”.
Wie zien we hier:
Staand van links naar rechts:
Nel Lem, moeder van de hierna genoemde Lemmen en echtgenote van, Freek Lem, begenadigd keeper, soms katachtig, jarenlang vaste kracht in het eerste team van Kolping Boys en in de zaal bij de beroemde Kickers, Frank van Geenhuizen, Marco Lem, hiervoor geldt eigenlijk hetzelfde als voor zijn vader. Door een blessure genoodzaakt vroegtijdig te stoppen maar maakte deel uit van de zogenaamde Gouden Generatie die het eerste team van Kolping Boys deed opstuwen in de vaart der volkeren, Erik Assema, broer van Ben waarmee ik een tijdje het hart van de defensie in Kolping Boys 3 heb gevormd, Rene Groot, [geen familie] Anko Floris, van alles gedaan binnen Kolping Boys, vooral in de begeleiding, gesetteld fietsenmaker, zoon van erelid Gerard Floris, Kees Verberne, Peter van Hanegem, Martin Lem, broer van Marco en zoon van Freek en Nel, veel te jong aan zijn einde gekomen. En erelid Cor de Reus, ook broer van erelid Herman de Reus.
Gehurkt van links naar rechts:
Gerben van der Waal, zoon van oud voorzitter en erelid Ger van der Waal, ook van alles gedaan binnen de club, thans vlagger bij Senioren Za 1, Ed de Wit, Jan van Wanrooij, coach, Robert de Berg, André Liefaard, heeft zich later jarenlang verdienstelijk gemaakt als scheidsrechter [petje af André!] en als laatste Rob Wittink, speelde later jarenlang in Kolping Boys 3 en 4 op behoorlijk niveau.
Of ze de wereld veroverd hebben kunt u ze zelf vragen, voor zover mogelijk. Dromen zullen uiteen gespat zijn door de keiharde realiteit van het dagelijks leven. Maar mooie herinneringen blijven hun bij!
Peter Groot