Zaterdag 11 april 2015, Reiger Boys F3 – Kolping Boys F3: 6 – 5

Vandaag moest het gebeuren, de wedstrijd tegen medekoploper Reiger Boys. Als we zouden winnen kwamen we 3 punten los met een beter doelsaldo. Als we zouden verliezen waren we afhankelijk van de uitslagen van de komende 3 wedstrijd. Kortom, de spanning was volop aanwezig en de koppie stonden strak. In de kleedkamer werden de spanning nog even extra opgebouwd door Tom en Frank: “Mannen, wie weet wat er na vandaag kan gebeuren?”. Ikke, ikke, ikke… iedereen begreep heel goed wat er op het spel stond. Bij winst koploper en bij verlies afhankelijk van de laatste wedstrijden. De opstelling werd doorgenomen en de gebruikelijke yell bij het verlaten van de kleedkamer was tot aan de parkeerplaats te horen: “Wat gaan we doen? WINNNNNNNNEN!”.

Met Sebastian op doel de eerste helft hadden we een prima keeper. De verdediging stond goed met Max, Yahya, Connor en Yanick. De aanval was sterk met Ruben, Timo, Sidney en Jayden. Hierbij dient gezegd dat Max, Jayden, Ruben en Connor het middenveld voor hun rekening namen. Een sterke opstelling bleek, want al snel kwamen we op voorsprong en waren we de hele eerste helft een stuk sterker dan de tegenstander. Door doelpunten van Sidney, Timo en een eigendoelpunt konden wij er 3 maken. Helaas maakte vlak voor tijd RB nog een tegendoelpunt waardoor we met 1-3 voorsprong naar de kleedkamer konden. De overige spaarzame aanvallen worden vakkundig door Sebastian om zeep geholpen door steeds goed zijn doel te verkleinen. Klasse man!

In de kleedkamer hebben we de mannen gewezen op de harde wind die was gaan waaien in ons nadeel. Maar nog belangrijker, de tegenstanders probeerde met opmerkingen, duwtjes en op tenen staan onze mannen uit hun spel te halen. We hebben ze erop gewezen dat dit bij voetbal hoort en dat ze zich daar niets van aan moesten trekken. Dit bleek geen makkelijke taak, want de irritaties door het gemene spel van RB haalde ons volledig uit ons spel.

Timo had de ondankbare taak om met deze harde wind tegen het doel te verdedigen. Helaas was die taak hem niet op het lijf geschreven en vlogen al heel snel de doelpunten om zijn oren. We kregen de bal niet meer weg en RB werd sterker en sterker. We konden geen weerstand meer bieden en al snel stond de 4-3 op het scorebord. Na een schitterde aanval waarbij Connor de bal planklaar legde voor de vrijstaande Yanick werd het toch nog 4-4. Snel daarna kwam RB weer opzetten en prikte helaas de 5-4 en 6-4 er in.

Toch gaven we niet op. Met de opgebouwde agressie in hun barst perste ze er nog een slotoffensief uit wat resulteerde in een aansluitingstreffer gemaakt door, wederom, Yanick. Verder dan 6-5 kwamen we echter niet meer. De slecht lijdende scheidsrechter floot voor het einde van de wedstrijd.

Mooi om te zien dat er 2 á 3 kinderen in huilen uitbarstte en de overige niet te genieten waren (zeg maar behoorlijk pissed off). De penalty’s waren vervolgens een drama en het handenschudden was een ramp. Met de koppies naar benden werden handen gegeven aan de vijand!

Wijze les:

1.       Mannen probeer je niet gek te laten maken door overtredingen, opmerkingen, duwen en trekken van de tegenstander

2.       Verliezen hoort bij voetbal en is goed om mee te maken

3.       Nog 2 wedstrijden te gaan en RB nog 3, wij moeten gewoon blijven winnen en dan worden we heel mooi tweede

Wij (en alle overige ouders!) zijn trots op jullie!!!